20130117

Obserwowalny Wszechświat - to co widzimy

 

To co widzicie u góry to widzialny kosmos (włamałam się do NASA, by to zdobyć... a tak naprawdę to nie). Osoba, której się nie powie, co jest na danym zdjęciu może przypuszczać, że to rozkład neuronów, rozkład jakichś innych komórek... albo nawet sieć dróg. Mylący jest układ galaktyk, w jaki się one naturalnie układają

Należy pamiętać, że widzialny Wszechświat jest ograniczony do prędkości światła: oznacza to, że części Wszechświata, z których światło nie dotarło nie widzimy (14 miliardów lat świetlnych od nas, dlatego przypuszczamy, że tyle lat ma Wszechświat, bo dlaczegóż mielibyśmy wziąć za pewnik, że Wszechświat jest jeszcze starszy, skoro tego nie widzimy? Nie ma takiego powodu, więc dopóki sami się nie przekonamy, to nie możemy jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie). Za tym wszystkim idzie istotny fakt, a mianowicie - w zależności od tego o ile lat świetlnych jest oddalony dany obiekt, o tyle lat w przeszłość go widzimy, bo tyle zajęło światłu droga od źródła do naszego oka. To z kolei oznacza, że tak naprawdę nie wiemy, jak teraz wygląda Wszechświat i możemy się jedynie domyślać, jak teraz wygląda (szczególnie te najstarsze części Wszechświata). Jest bardzo duże prawdopodobieństwo, że już nigdy nie dowiemy się co jest dalej, za 14 miliardami lat świetlnych (dokładniej 13,7 miliarda), bo nie tyle co ludzkość musiałaby przetrwać, a nasza cywilizacja (możliwa katastrofa i cywilizacja od jaskiń od nowa, bo ile ludzi jest posiadających wiedzę fizyczną, chemiczną, biologiczną, z której mogliby coś stworzyć? Bardzo mało, a nie ma gwarancji, że oni przetrwają), bo musielibyśmy przetrwać z nasza wiedzą dotychczasową (przynajmniej) minimum KILKASET MILIONÓW LAT. Także nie dość, że nie znamy rzeczywistego wyglądu Wszechświata w czasie teraźniejszym, to i tak się nie dowiemy, co jest dalej (jeśli jest...).

Obserwowalny kosmos zawiera w sobie:
1. 10 milionów supergromad galaktyk
2. 25 miliardów grup galaktyk
3. 350 miliardów dużych galaktyk
4. 7 trylionów galaktyk karłowatych
5. 3*10^22 gwiazd.

2 komentarze:

  1. Mimo tych gigantycznych odległości podbój wszechświata nie jest wcale nierealny, nawet dla tak niedoskonałych, wątłych istot jak ludzie. Dylatacja czasu wewnątrz obiektu o prędkości relatywistycznej pozwala teoretycznie przebywać dowolne odległości w czasie trwania życia jednego człowieka. Super opisał to jeden gość w tej notce: http://nietuzinkowyblognaukowy.blogspot.com/2012/05/relatywistyczny-zawrot-gowy.html

    Natrafiłem też na rozważania nad prędkością czasu i strukturą przestrzeni na pograniczu fantastyki, i mimo niewielkiej wartości naukowej uważam, że pobudza wyobraźnię. :P http://www.devro.pl/teXty/download/PARADOKS.PDF

    Ja natomiast nadal preferowałbym przeniesienie jaźni do komputera. Żyjąc w maszynie upływ czasu praktycznie straciłby na znaczeniu.

    OdpowiedzUsuń