20140105

Star Trek: Into the Darkness - parodia samego siebie

To nie jest tylko najgorszy film Star Trek. To nie jest tylko najgorszy film sci-fi. Powiem tak: to jest jeden z najgorszych filmów, jakie widziałam ever, jeszcze gorszy, niż nowy Spider-Man (po co im symulacja komputerowa na myszy? Nie to, że się znam, czy cuś, ale czy większe sens nie jest w zrobieniu od razu symulacji komputerowej na wirtualnych ludziach? Ja nie wiem, ta mysz to był tylko awatar, czy to była odwzorowana wirtualnie mysz? Biorąc pod uwagę to, co się dzieje dalej Spider-Manie, sądzę, że to odwzorowana mysz ). Nie oglądajcie tego filmu, no chyba, że chcecie zobaczyć, jak współczesne kino upada. UWAGA! WPIS ZAWIERA SPOILERY.



Mogłabym analizować ten film klatka po klatce - tego na pewno nie zrobię, chociaż na pewno bym się nieźle przy tym bawiła, oceniając dokładnie takie rzadkie gówno. Mogłabym analizować ten film z stosunku do serialu Star Trek: Voyager - nie wiem, czy się pojawi. Tak czy siak, nie wolno pominąć aspektu całościowego, czyli moich ogólnych odczuć odnośnie tego gniota, nie byłoby to za bardzo możliwe, gdyby rozpatrywała film klatka po klatce. Powiem tak: nieważne, jak to przedstawię, ważna jest treść. Postaram się wymienić na początek beznadziejne wątki, by czytelnicy mieli ogólny obraz na początek: główne postaci - Kirk, Uhura, Spock, doktorek, rusek, "ten zły koleś" są BEZNADZIEJNE - są płytkie i ich zachowanie jest głupie, "pozerskie" i wskazuje na przynajmniej kilka poważnych zaburzeń psychicznych (Kirk zwłaszcza, a "ten zły" to ogóle to w kaftanie leżeć powinien). Fabuła jest nielogiczna, bez sensu i nie trzyma się kupy. Sceny, które powinny być kompletnie wycięte przeciągają się w nieskończoność. Wątki, które nie powinny istnieć, albo powinny zostać zmienione. Charakteryzacja ssie. Kobiety nie mają odznaczeń, co uważam, za skandaliczne - niemożliwe jest to na prawdziwym statku, muszą mieć swoją rangę (bo kto je zastąpi, jak coś się stanie? Kapitan? Lol), ale jak widać reżyser nie dba o to, by film traktować poważnie, realnie, nie chce, byśmy mu uwierzyły, a więc czemu i my mamy tego gniota traktować serio? Dialogi są tak płytkie i nienaturalne, że brak słów - dziecko je pisało na kolanie, czy co? Napięcie jest budowane w takich sytuacjach, że mówię tylko co chwilę: WTF - wygląda na to, że na siłę chcą z postaci zrobić bohaterów, a każda nawet drobnostka urasta to rangi problemu, z którym muszą się zmierzyć nasi bohaterowie. Nie wspomnę o tym, że film jest niesamowicie przewidywalny.



- O mój Boże... kapitanie...
*dramatyczna muzyka*
ten omlet jest niedosmażony!
- Niemożliwe, szybko musimy wyruszyć do Klingonów, by z nimi o tym pogadać!
- Ale Kapitanie po co pojechać? Nie powinniśmy najpierw z nimi pogadać, no, wie kapitan, przez telefon? Wystarczy ich wywołać, może łatwiej rozwiążemy tą sprawę i zminimalizujemy koszty?
- Nie! Ja tu rządzę, zrobimy tak, jak chce, w dupie mam koszty, ja jestem bohaterem i tam gdzie ryzyko, tam idę, huehuehue! Poza tym muszę udowodnić widzom, że jestem idiotą, który nie umie rozwiązywać problemów, ma kompleks niższości i dlatego podejmuję tak irracjonalne decyzje! Krótko mówiąc nie nadaję się na kapitana, ale jestem tak zajebisty, że wszystko mi się uda!  (scena, w której Kirk, Spock i Uhura lecą bezsensownie na terytorium Klingonów, ryzykując życiem - po co, ja się pytam?)
- Kapitanie, to nielogiczne - odparł Spock
- Hahaha, nielogiczne, a ten znowu z tą swoją logiką Wolkańską, urocze!
- Hahaha logika, brak uczuć, musisz okazywać uczucia!
- Hahaha, a ten Wolkan, ciągle to samo! *wszyscy porozumiewawczo kiwają głowami*
- Wyrwa  w statku? Przez omlet? Ludzie zginęli? Zero zabezpieczeń wypadku? Zero komentarza na ten temat! Pewnie, że tak! Nazywam się Kirk i jestem zjebanym kapitanem! Mam w dupie swoją załogę!
- Oho, ktoś ukradł Omlet! Szybko po niego!  

Spock się teleportuje, nie może pokonać omleciarza pięściami, ale przychodzi Uhura by go uratować! Tak! Ale co? Nie... niestety! Nie trafiła? Nie! Pistolet się zawiesił? Nie! Przewróciła się? Nie! Omleciarz ją walnął? Nie! Jest po prostu kobietą i nie może uratować Spocka! Trafia go (omleciarza) kilka razy laserowym pistoletem prosto w serce, ale on niezłomny dalej idzie wprost na nią! Nagle Spock powstaje i pokonuje naszego Omleciarza! Jak? No, pewnie musiał mieć jakąś potężniejszą broń! Ale czemu jej nie wykorzystał wcześniej?! Miał zaćmienie umysłu? O CO TU CHODZI? A o to, że Spock nie miał niczego potężniejszego - Spockowi wystarczyły jego pięści, by pokonać omleciarza (gdyby się tak głębiej zastanowić, można przyjąć, że Spock faktycznie miał coś potężniejszego od pistoletu Uhury - PENISA). Pistolet < pięści, pamiętajcie dzieci. Nie, ale seksizm nie istnieje - oczywiście ostatnia scena  filmu to Spock i Kirk, który leży na prawie - łożu śmierci dziękuje Wolkanowi za uratowanie życia... No właśnie. Nie mogła go Uhura uratować, Spocka, bo wtedy też jednocześnie uratowałaby Kirka i w tej scenie "podziękowania", zamiast Spocka, Kirk dziękowałby Uhurze. Do tego nie mogło dojść, kobiety musza być sprowadzone w tym filmie jedynie do romantycznych relacji z mężczyznami, albo cycków.

To jest skrócony Star Trek. Jak o czymś zapomniałam, to dopiszę.

Zacznijmy od Kirka - niezrównoważonego emocjonalnie psychopaty o IQ 70, któremu z niewiadomych powodów wszystko uchodzi na sucho. Ja nie wiem kto pisał tę postać, ale jest ona karykaturą samej siebie. (Generalnie, film jest karykaturą samego siebie, ale mniejsza z tym) Wnioskuję, że Kirk jest ciągle "pod wpływem eliksiru szczęścia", bo sama Gwiezdna Flota jest kierowana przez niezrównoważonych emocjonalnie psychopatów - moją hipotezę potwierdza fakt dania statku Enterprise Kirkowi po tym, jak złamał jedną z głównych dyrektyw Gwiezdnej Floty - oficerowie nie mogą się kontaktować, ani wpływać na cywilizacje, które nie używają napędu WARP (został ze względu na to zdegradowany). Poważnie - ten facet bez mrugnięcia okiem daje Kirkowi nowy statek, a co za tym idzie nowego questa i nowe rakiety. Nie żartuję. Koleś daje mu nową broń, poważnie. Trudno w to uwierzyć, ale tak bardzo są nieodpowiedzialni admirałowie GF, czy ktokolwiek ten gość był.

Sceny, w których występuje Kirk są niezwykle żenujące i co inteligentniejszego widza napawają autentycznym obrzydzeniem. Widz bombardowany jest bezsensownymi scenami, które mają na celu pokazanie skrajnej nieodpowiedzialności, niepotrzebnej brawury, wyuzdania seksualnego oraz alkoholizmu naszego bohatera. Zapewne efekt miał być odwrotny, ale tak to już jest, jak ktoś się zabiera za coś co go przerasta, reżyserze. Reżyser chce z Kirka na siłę zrobić COOL, skutkiem czego jest kompletnie odrealniona postać, która na tle filmu wypada, no cóż, tragikomicznie. Widzimy scenę, gdy Kirk, och, jaki zaspany, jaki Casanova, wychodzi z łóżka, w którym leżą dwa kociaki (dosłownie) i które nie chcą go wypuścić z łóżka. (Ja się dziwię, że ktokolwiek chce z Kirkiem uprawiać seks, ale dobra) Widzimy scenę, jak, oczywiście, niczym prawdziwy menszczyzna, pije alkohol w jakimś barze z typem, który go zdegradował - niby to miało wyglądać, jak rozmowa z ojcem i synem, ale ja im nie uwierzyłam, ani na sekundę, scena jest kompletnie niewiarygodna i całkowicie sztuczna. To jeszcze nie wszystko.

Kirk, jako kapitan, w dupie ma swoją załogę i jest to pokazane na kilku płaszczyznach - ryzykuje swoim życiem w sytuacjach, gdy nie powinien (scena, gdy lata w kosmosie z "tym złym", jeszcze do niej wrócimy), awansuje ruska na głównego inżyniera, młodego i niedoświadczonego, zamiast awansować kogoś kto się na tym zna i w ogóle tam pracował (do tej sceny też wrócimy). Oczywiście nie musiałby tego robić, gdyby jako kapitan dbał o swoich ludzi i wcześniej pogadał poważnie z poprzednim głównym inżynierem, który nawrzeszczał na Kirka i zrezygnował... który i tak się potem znowu z nimi połączył i pomógł kapitanowi Kirkowi i załodze Enterprise.
Gdy zostaje zrobiona ogromna dziura w statku i wylatują przez nią członkowie załogi Kirka, nigdy w filmie nie jest to potem wspomniane, a samej dziury oni nie zabezpieczyli, albo chociaż nie otoczyli polem izolacyjnym. Nie, po co. Po co o tym gadać, przecież to Kirk jest w centrum, jego ego jest najważniejsze. Po co to rozwiązać, po co z tego robić tragedię, skoro można rozdmuchać inne bezsensowne wątki do rangi dramatu. A ze zwykłej, przeciętnej rozmowy zrobić wielką kłótnię.
W pewnym momencie Kirk pyta się tego młodego Rosjanina, czy możliwe jest, by podciśnienie sprawiło, że on i ten zły dolecą do drugiego statku tych złych w samych skafandrach (chyba o to chodziło, ale to nieważne, ważna jest sama scena i nonszalancja Kirka), ten mu odpowiada, że to możliwe, ale niezalecane. Kirkowi to wystarcza, by być całkowicie pewnym, że mu się uda i ostentacyjnie przerywa swojemu rozmówcy. Kirk to osoba, która zdaje się być w zaawansowanym stadium intelektualnej degradacji i nie potrafi kalkulować ryzyka. On po prostu bezmyślnie ROBI. Nikt z załogi mu nie zwraca na to uwagi i wszyscy traktują stan kretynizmu kapitana, jako stan normalny...

Aha, i początkowa scena, która jest wręcz esencją głupoty reżysera i scenarzystów (scena, w której Kirk łamie pierwsza dyrektywę mówiącą o zakazie ingerowania w cywilizacje, które nie mają napędu WARP (przypominam, że właśnie dlatego Kirk został zdegradowany) - robi to po to, by ratować Spocka, oczywiście mógł uratować go w inny sposób, ale Kirk zawsze musi wszystko spierdolić, to jest taka drama queen, on w każdej sytuacji musi zrobić dramat). Już nie pamiętam szczegółów (a nie chcę znowu oglądać tego gówna), ale oczywiście problem został rozdmuchany do rangi bozonów Higgsa. Spock prawie zginął przez swoją głupotę i Kirka. Zdaje się, że ludzie, którzy pracowali przy tym filmie w każdej scenie chcieli pokazać zajebistość głównych bohaterów - z tragicznym skutkiem. Oczywiście, jak Kirk ucieka przed tubylcami z doktorkiem to na końcu muszą epicko wpaść ze skarpy do wody, 10-20 metrów niżej. Szkoda, że się nie rozbili o skały, byłby koniec filmu.

Oczywiście scena, w której Spock, Uhura i Kirk lecą do Klingonów, bo "coś tam" jest kompletnie bez sensu. Zamiast tam lecieć, powinni chociaż spróbować z nimi pogadać (chodziło chyba o tego złego kolesia, żeby go pojmać) - oczywiście tego nie próbują, bo to Kirk, a on zawsze ryzykuje swoim życiem i najlepiej jeszcze życiem swojej załogi. Oczywiście w tej scenie Uhura odgrywa rolę swojego życia i musi się czepiać tego, że Spock nie okazuje jej uczuć, blablabla. Och, jaka to niezręczna scena, Kirk musi jej słuchać, boże. Oczywiście zły koleś okazuje się dobry i ratuje ich z rąk Klingonów (skąd on wiedział, że Kirk tam jest... skąd on wiedział, GDZIE ON jest dokładnie?! Jak on się tam znalazł?). Oczywiście po to okazuje się dobry, by na końcu okazać się zły. Co za przypadek.



Zostały jeszcze dwie sceny do opisania. Bo to nie koniec bezsensu tego filmu, naprawdę.
Wspominałam już o tej scenie, boże, tej strasznej scenie, gdy oni, Kirk i "ten zły" lecą w próżni pomiędzy odłamkami "czegoś tam" i prawie giną, ale nie, w ostatniej chwilą udaje im się - no, niesamowite, myślałam, że zginą. Aha, wspominałam, że jak ten zły się pojawił najpierw to było takie bezsensu zbliżenie na jego ryja z epicko-groźną muzyką? Jak nie, no to teraz wiecie, że coś takiego było - no po prostu nie było możliwości, żebyśmy się skapnęli, że to "zły koleś", no kurwa, ja nie wiem, no mogli wcześniej nas uprzedzić, no, dziwne.
Wróćmy do sceny wytryskowej. Oczywiście Kirk się pyta Rosjanina, możliwe, niezalecane, blablabla, kurwa, on i tak tam idzie, czeka z tym "złym chujem" z krzywym ryjem, nie wiem, chyba 5 minut filmu ta scena trwała - scena, w której Kirk i ten zły CZEKALI na NIE WIADOMO co, w skafandrach. Napięcie miało chyba rosnąć, nie wiem, ale reżyser to zrobił tak nieudolnie, że mi jedynie zwiększyło się ciśnienie w gaciach. Kurwa, po co tę scenę tak przedłużać, wiemy, że mogą zginąć, no, ja pierdolę, znamy Kirka, wiemy, że jest niedorozwinięty umysłowo, mógł zginąć już wcześniej wiele razy, niestety nie zginął, czemu teraz to tak nieudolnie podkreślacie? Czemu, ja się pytam? Czemu akurat z tego robicie nie wiadomo co? Wiele razy wcześniej podejmował debilne decyzje, ta też należy do nich, czemu wcześniej, na przykład, nie pokazaliście tragizmu sytuacji rozjebania kadłuba (na przykład)? No, kurwa.

Teraz sobie myślę, że Kirk wcale nie jest brawurowy i nieodpowiedzialny, on chyba naprawdę chce dobrze, ale jest za głupi, by to wszystko pojąć. Myślę, że to bardziej wina tych admirałów z Gwiezdnej Floty, że osobę o złych kwalifikacjach, ale dobrych intencjach, dali do takiej misji.
Z drugiej strony, biorąc pod uwagę, jak bardzo zjebana to misja była, może admirałowie mieli nadzieje, że Kirk to tradycyjnie spierdoli? A im o to chodziło właśnie? I myśleli, że Kirk się nie skapnie, że to jedna wielka konspiracja admirałów (szczerze ta fabuła była tak dziwna, że sama jej do końca nie skumałam - a nawet jakbym skumała, to jest to film rodzaju wydmuszka, przelatuje Ci przez głowie, a potem zapominasz o nim).

Ostatnia scena nie jest wcale lepsza. Jest naprawdę esencją żenady. Wspominałam już o niej. Jest to scena, w której Uhura chce zabić "tego złego", strzela do niego z laserowego pistoletu, oczywiście ten nie pada, bo jest zbyt silny na laserowy pistolet, ale jest za słaby na mordobicie - to ostatecznie Spock ratuje ludzkość przed "tym złym", okładając go namiętnie pięściami. Och, jaki Wolkański, jaki opanowany, jaki, kurwa, logiczny. Się nie zesrajcie podniecając się jego "logiką".

Zapomniałam o jeszcze jednej scenie, która jest znowu tak głupia, że trzeba być na prochach, żeby ją wymyślić. Chodzi o to, że Kirk idzie do rdzenia silnika, czy "gdzieś tam", ale nie może, bo może zginąć, bo promieniowanie. Mówi mu o to główny inżynier i odradza mu to. Co robi Kirk w podzięce? WALI GO W RYJA. Kurwa, nie żartuję. Uderzył go. Nie, no, kurwa, nie wiem jak to skomentować, tego kapitana Kirka załoga powinna jak najszybciej wyjebać w kosmos, on nie tylko zagraża załodze, ale także całej ludzkości. Nie wiem, jakimi ścieżkami chodzi jego umysł, nie chcę ich poznać. Oczywiście tam wchodzi, naprawia co trzeba i ginie. Spock widzi martwe ciało jego przyjaciela i się ujawnia jego Wolkańska, opanowana, bez-emocjonalna natura, czyli zaczyna drzeć ryja, po czym przechodzimy do sceny, w której nakurwia do tego złego, by go zabić.

Jak ratowany jest Kirk?  Doktorek ratuje Kirka używając super-krwi "tego złego"... i w ogóle nie rozumie tego procesu - to pół biedy (to wręcz zrozumiałe, że nie rozumie), ale on nawet nie wyraża chęci na poznanie tego mechanizmu. KURWA, ODKRYŁ LEK NA ŚMIERTELNOŚĆ. Ja pierdolę... Cała nowa era dla ludzkości się otwiera, ale nie, po co. Kurwa, po co?

Kolejna scena z doktorkiem. Idzie on "gdzieś tam" z tą blondynką, która jest fizyczką, czy kim tam, rozbroić bombę, czy co, to nieważne, bo to jedynie tło. Ogólnie cały film mógłby się rozgrywać w epoce kamienia łupanego, bo tutaj cała sci-fi otoczka jest jedynie pretekstem do pokazania zjebanych bohaterów. Gada do niej doktorek: Huehuehue, rozbroić bombę, to dziecinna igraszka, kurwa, ja wszystko umiem, odebrałem poród ośmiornicy, wszystko umiem, to łatwe. Przypominam, że to doktor, lekarz medycyny, a ona jest fizyczką - już to samo w sobie jest w tej scenie zjebane, on musi po prostu przy kobiecie podkreślić, że on jest lepszy od niej nawet w dziedzinie, w której ona jest ekspertem. Ale to nie wszystko... w innej scenie ten sam lekarz, poproszony o zrobienie czegoś przy bombie, zaczyna pierdolić, ŻE ON NIE MOŻE BO JEST LEKARZEM, ŻE SIĘ NIE ZNA. Jak widzicie, nie tylko Kirk jest tutaj chory psychicznie, ale i doktorek ma swoisty rodzaj rozdwojenia jaźni. Oczywiście, mimo, że nie jest ekspertem wszystko mu się udaje. Musieli chyba tutaj pokazać, że facet jak nie umie, to i tak umie i generalnie sypie genialnymi pomysłami, jak z rękawa.

Nie tylko doktorek i Kirk są niezrównoważeni psychicznie, ale i Spock, a konkretniej STARY Spock, który gada z młodym Spockiem (nie... nie pytajcie). Stary Spock mówi młodemu, że da się pokonać "tego złego", ale będzie trzeba zapłacić STRASZNĄ CENĘ. Biorąc pod uwagę trailer, nastawiłam się na rozwalenie połowy miasta (co i tak się dzieje, ale oczywiście nikt z tego tragedii nie robi, więc nie o to chodziło), albo nawet rozkurwienie połowy Gwiezdnej Floty, albo prawie zagładę ludzkości - coś epickiego. A tu, co się okazuje? Chodziło o śmierć psychopaty Kirka, który ostatecznie i tak przeżył. Więc... o co chodzi? Jaka cena? To takie straszne, że umrze idiota, który jest odpowiedzialny za śmierć dziesiątek ludzi? (jeśli nie setek) Który, przypominam, ostatecznie przeżyje?
Jaka więc to miała być cena? Błagam...Wszystko staje się jasne, gdy przyjrzymy się relacji Kirk-Spock. Spock w dupie ma swoją dziewczynę i bardziej zależy mu na Kirku, widać to. Wg mnie to jasne, że Spock jest tutaj ukrytym homoseksualistą, albo przynajmniej biseksualistą. Także zakładając, że Spock kocha swojego przyjaciela, kapitana Kirka, jasnym staje się, dlaczego stary Spock powiedział "wielka cena" (czy coś w ten deseń). Oczywiście, mogę się założyć, że to nie było zamiarem scenarzystów, ani reżysera, żeby bardzo wyraźnie zasugerować homoseksualną relację, no ale cóż, tak to jest, jak się ktoś zabiera za coś, co go przerasta.

Generalnie wszystko w tym filmie dzieje się za szybko, a idiotyczność zachowań poszczególnych bohaterów, kretyńskie wątki wcale nie pomagają w ogarnięciu fabuły, która leci z prędkością światła. No, jasne, po co widz ma się zastanawiać nad tym, co się dzieje? Lepiej zróbmy wszystko super szybko, żeby nie zauważyli, jak bardzo zjebaliśmy robotę!
Montaż filmu jest idealnie dostosowany do mózgu dzisiejszego odbiorcy - debila, przypomina mi on przesuwanie obrazków na kwejku - szybki, nie mający żadnej wartości, kompletnie niepowiązany ze sobą zlepek obrazków, w tym przypadku scen. Wybaczcie, ale niemożliwym jest myślenie w czasie tego filmu, właśnie ze względu na jego formę. Film kompletnie nic nie wnosi, a wręcz przeciwnie - odbiera. Są różnego rodzaju gnioty, takie, które śmieszą i nie intencjonalnie są zabawne i śmieszne (na przykłady produkcje filmów ekipy Big Brothera - moim zdaniem są lepsze, niż to gówno), są gnioty, które specjalnie są gniotami i niosą ze sobą o wiele większa wartość, niż Star Trek- Into The Darkness (na przykład Koń Rafał - moim zdaniem ta produkcja jest bardziej kreatywna, niż te amerykańskie szczochy, a może mieć wręcz walory, na przykład odstresowujące), który jest po prostu obrazą dla intelektu. Nie wiem, czy osoby, którym się ten film podobał to debile, może po prostu nie znają lepszych produkcji, a w dzisiejszych czasach o to nietrudno. Jeśli jesteście osobami, które uważają, że to był dobry film, obejrzyjcie sobie pierwszy sezon serialu Star Trek: Voyager, albo najlepiej piąty sezon z Seven of Nine.
Ten cały film wydaje się, mimo, że jest generalnie niesamowicie chaotyczny i bez sensu, być swoistym odzwierciedleniem psychiki reżysera. Poszczególnie męscy bohaterowie wydają się być jego alter ego, czystą fantazją o niesamowitości menszczyzny, jego niezwyciężeniu, jakaś taka naiwna fantazja i byciu super-hiper-ultra-mega. To by było na tyle, dziękuję za uwagę.

4 komentarze:

  1. True. Ja się do dzisiaj nie mogę wypłacić mojemu psychiatrze za terapię, po obejrzeniu tego filmu. Nie wiem, po prostu nie... nie wiem XD

    OdpowiedzUsuń
  2. Dokładnie, ze wszystkim się zgadzam. Ale jest zjawisko gorsze niż ten film. Produkcję, o której napisałaś, "Sherlocka" i "Hobbita" spina jedna klamra o imieniu Benedict Cumberbatch. Obracam się w środowisku nerdów, mam do czynienia z wieloma fandomami i wiem, że niestety nie ma żadnej dyskusji z fankami nowego Star Treka, czy też "Sherlocka", bo te zawsze będą bronić tych produkcji z powodu Benedicta; zresztą, z "Hobbitem" jest tak samo. W końcu gra tam zarówno Freeman - odtwórca Watsona w "Sherlocku", jak sam Benedict. Wspominam o tym dlatego, że Freeman "zabłysnął" ostatnio tzw. "rape joke"... Oczywiście, fankom to umknęło. Nie mogę znieść tego, że seksizm w wykonaniu aktorów totalnie umyka wielu młodym dziewczynom (o ile tylko ci konkretni aktorzy są dla nich dostatecznie atrakcyjni). Sam "Sherlock" nie tylko jest zły, bo jest zwyczajnie nudny, a postać Sherlocka jest źle napisana (to taki ugrzeczniony House, który nawet nie jest ćpunem - w przeciwieństwie do książkowego pierwowzoru). "Sherlock" jest zły, bo... jest po prostu mizoginiczny (w przeciwieństwie do "Elementary" - na tumblerze w końcu ktoś odważył się to wytknąć i, o dziwo, post uzbierał już 15 tys. notek, mimo że tumblr jest zdominowany przez fanki "Sherlocka" http://getintheboxsteven.tumblr.com/post/72175256121). Ciekawe, kiedy skończy się faza na tę wydrę (bo Cumberbatch kojarzy mi się jedynie z wydrą).

    Jeżeli zaś chodzi o produkcje s-f, to moim prywatnych faworytem jest "Doctor Who" (oglądasz? xD). Zadziwiające, że pomimo upływu lat, serial wciąż wywołuje ból dupy u skrajnych prawaków, bo rzekomo propaguje homoseksualizm (lesbijskie małżeństwo itp.) i idee lewicowe. Poza tym, to imho kawał dobrego scenariusza.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A już o Polańskim pedofilu i gwałcicielu nie wspomnę. Dziwię się. Kurwa, oczywiscie nic mu sie nie stało, dalej jeszcze wywiady robi i jest tolerowany. Nie wiem, nie rozumiem, jak tak można.

      Usuń
    2. Poprawiłam wpis i dodałam coś do niego.

      Usuń